borgen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈbɔʁɡn̩]
-
- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) pożyczać, pożyczyć, wypożyczać, wypożyczyć
- odmiana:
- (1.1)[1] borgen (borgt), borgte, geborgt (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Borgen n, Borgerei ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: borgen • abborgen • erborgen • verboren
- źródła:
borgen (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) kaucja, poręka
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Hasło zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na „Edytuj”, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.