bin (język angielski)
rzeczownik
czasownik
- (2.1) bryt. pot. wyrzucić
- (2.2) stat. binaryzować
- odmiana:
- (1.1) lp bin; lm bins
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bin (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
bin (język niemiecki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 1. os. lp od sein → jestem
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Ich bin Jonas, und du? → Jestem Jonas, a ty?
- (1.1) Ich denke, also bin ich.[1] → Myślę, więc jestem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ René Descartes
bin (język suahili)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
bin (język średnio-wysoko-niemiecki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pszczoła
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bin (język turecki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
liczebnik główny
- (1.1) tysiąc
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.