bezaubernd (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [bəˈʦaʊ̯bɐnt]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) czarujący, uroczy

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu teraźniejszego (Partizip Präsens) czasownika bezaubern

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der bezaubernde ein bezaubernder bezaubernder	die bezaubernde eine bezaubernde bezaubernde	das bezaubernde ein bezauberndes bezauberndes	die bezaubernden bezaubernden bezaubernde
Gen.	słaba mieszana mocna	des bezaubernden eines bezaubernden bezaubernden	der bezaubernden einer bezaubernden bezaubernder	des bezaubernden eines bezaubernden bezaubernden	der bezaubernden bezaubernden bezaubernder
Dat.	słaba mieszana mocna	dem bezaubernden einem bezaubernden bezauberndem	der bezaubernden einer bezaubernden bezaubernder	dem bezaubernden einem bezaubernden bezauberndem	den bezaubernden bezaubernden bezaubernden
Akk.	słaba mieszana mocna	den bezaubernden einen bezaubernden bezaubernden	die bezaubernde eine bezaubernde bezaubernde	das bezaubernde ein bezauberndes bezauberndes	die bezaubernden bezaubernden bezaubernde

(2.1) zob. bezaubern

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. bezaubern

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: