befremden (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [bəˈfʀɛmdn̩] ​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) zdumiewać, zdumieć

odmiana:

(1.1)^[1] befremd|en (befremdet), befremdete, befremdet (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Befremden n, Befremdung m

przym. befremdlich, befremdend

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: fremden • befremden • entfremden • verfremden

źródła: