befremdend (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [bəˈfʀɛmdənt]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zadziwiający, zdumiewający, rażący

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu teraźniejszego (Partizip Präsens) czasownika befremden

odmiana:

(1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der befremdende ein befremdender befremdender	die befremdende eine befremdende befremdende	das befremdende ein befremdendes befremdendes	die befremdenden befremdenden befremdende
Gen.	słaba mieszana mocna	des befremdenden eines befremdenden befremdenden	der befremdenden einer befremdenden befremdender	des befremdenden eines befremdenden befremdenden	der befremdenden befremdenden befremdender
Dat.	słaba mieszana mocna	dem befremdenden einem befremdenden befremdendem	der befremdenden einer befremdenden befremdender	dem befremdenden einem befremdenden befremdendem	den befremdenden befremdenden befremdenden
Akk.	słaba mieszana mocna	den befremdenden einen befremdenden befremdenden	die befremdende eine befremdende befremdende	das befremdende ein befremdendes befremdendes	die befremdenden befremdenden befremdende

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Befremden n, Befremdung ż

czas. befremden

przym. befremdlich

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: