baum (język wilamowski)

baum (1.1)
baum (1.2)
baum (1.3)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
baojm • boüm • biöem
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dendr. drzewo, pień[1][2]
(1.2) inform. drzewo
(1.3) mar. bom
odmiana:
(1.1) lp baum; lm buøm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. baumła n
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. boum < swn. boum < prazachgerm. *baum < pragerm. *baumaz.
por. niderl. boom, dolnoniem. Boom, zachodniofryzyjski beam, ang. beam, niem. Baum
uwagi:
zobacz słowa kończące się na „baum”
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 286.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 37.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.