bandit (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /ˈbændɪt/
- wymowa australijska
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) bandyta
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bandit (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- IPA: /bǎndiːt/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ban•dit
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) bandyta
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
bandit (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) bandyta
- odmiana:
- (1) en bandit, banditten, banditter, banditterne
- przykłady:
- (1.1) Banditten har mistet et øje ved røveriet. → Bandyta stracił oko podczas napadu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) skurk w, gangster w
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- (1.1) banditterne i habitterne
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bandit (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
bandit (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) bandyta[1]
- odmiana:
- (1.1) lp bandit; lm bandits
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 78.
bandit (język indonezyjski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) bandyta
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz indonezyjski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
bandit (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- бандит
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) bandyta
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bandit (język szwedzki)
- wymowa:
- [band'i:t]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) bandyta, zbir, bandzior[1]
- odmiana:
- (1.1) en bandit, banditen, banditer, banditerna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. band n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 69.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.