bażanci (język polski)
- wymowa:
- IPA: [baˈʒãɲʨ̑i], AS: [bažãńći], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) charakterystyczny dla bażanta; dotyczący, odnoszący się do bażanta
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bażanci bażancia bażancie bażanci bażancie dopełniacz bażanciego bażanciej bażanciego bażancich celownik bażanciemu bażanciej bażanciemu bażancim biernik bażanciego bażanci bażancią bażancie bażancich bażancie narzędnik bażancim bażancią bażancim bażancimi miejscownik bażancim bażanciej bażancim bażancich wołacz bażanci bażancia bażancie bażanci bażancie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bażanciak mzw, bażant m, bażancik m, bażanciarnia ż, bażantarnia ż, bażantnik m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) фазанавы
- bułgarski: (1.1) фазанов
- czeski: (1.1) bažantí
- niemiecki: (1.1) Fasanen- (w złożeniach)
- rosyjski: (1.1) фазаний, фазановый
- słowacki: (1.1) bažantí
- ukraiński: (1.1) фазановий
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.