bøn (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) rel. modlitwa

(1.2) apel, wezwanie

odmiana:

(1.1) en bøn, bønnen, bønner, bønnerne

przykłady:

(1.1) Fadervor er en kristen bøn.^[1] → „Ojcze nasz” to chrześcijańska modlitwa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. bœn < pragerm. *bōniz

uwagi:

źródła: