ansiedeln (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈanˌziːdl̩n] IPA: [ˌziːdl̩tə ˈan] IPA: [ˈanɡəˌziːdl̩t]
-
- znaczenia:
czasownik słaby, rozdzielnie złożony
- (1.1) osiedlać (się), osiedlić (się), zasiedlać (się), zasiedlić (się)
- odmiana:
- (1.1)[1] ansiedeln (siedelt an), siedelte an, angesiedelt (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) hoch / tief ansiedeln
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Ansiedeln n, Ansiedlung ż, Ansiedelung, Ansiedler m, Ansiedlerin ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: siedeln • ansiedeln • aufsiedeln • aussiedeln • besiedeln • umsiedeln • übersiedeln • zersiedeln
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.