besiedeln (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [bəˈziːdl̩n]
-
- znaczenia:
czasownik słaby, nierozdzielnie złożony
- (1.1) zasiedlać, zasiedlić
- odmiana:
- (1.1)[1] besiedeln (besiedelt), besiedelte, besiedelt (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Besiedeln ż, Besiedlung ż, Besiedelung ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: siedeln • ansiedeln • aufsiedeln • aussiedeln • besiedeln • umsiedeln • übersiedeln • zersiedeln
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.