anektować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌãnɛkˈtɔvaʨ̑], AS: [ãnektovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni dwuaspektowy[1]

(1.1) polit. zagarniać terytorium innego państwa; dokonywać aneksji
(1.2) książk. zajmować coś, często bez zgody właściciela lub dotychczasowych użytkowników; zagarniać dla siebie
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Besarabia to część Mołdawii, którą anektowali Rosjanie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) zajmować
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) włączać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. aneksja ż, aneksjonizm m, aneksjonista m, aneksjonistka ż, anektowanie n, zaanektowanie n
czas. zaanektować dk.
przym. aneksyjny, aneksjonistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.