Wj (język polski)

wymowa:
‹księga wyjścia›, IPA: [ˈcɕɛ̃ŋɡa ˈvɨjɕʨ̑a], AS: [ḱśŋga vyi ̯śća], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę 
znaczenia:

skrót

(1.1) = bibl. Księga Wyjścia[1]
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Wj 40,15
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Wyj, 2 Mojż.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: RdzWyj / WjKpłLbPwtJozSdzRt / RutSmKrlKrnEzdNeTbJdtEstMchHi / JobPsPrzKohPnpMdrSyrIzJrLmBaEzDnOzJlAmAbJonMiNaHaSoAgZaMlMt / Mat.MkŁk / Łuk.JDzRzKorGaEfFlpKolTesTmTt / TytFlmHbrJkPJJudAp / Obj
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) Ex.
  • czeski: (1.1) Ex
  • esperanto: (1.1) Eli
  • hiszpański: (1.1) Ex
  • włoski: (1.1) Es
źródła:
  1. Biblia Jerozolimska, Poznań 2006, str. X.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.