Blüte (język niemiecki)
Blüten (1.1)
- wymowa:
-
- lp IPA: [ˈblyːtə], lm IPA: [ˈblyːtən]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. kwiat
- (1.2) rozkwit, kwitnięcie
- (1.3) pot. numizm. fałszywy banknot
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Blüte die Blüten dopełniacz der Blüte der Blüten celownik der Blüte den Blüten biernik die Blüte die Blüten - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. blühen
- związki frazeologiczne:
- (1.2) in Blüte stehen
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.