Alliierter (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [aliˈʔiːɐ̯tɐ] lm IPA: [aliˈʔiːɐ̯tə]

​

znaczenia:

rzeczownik odprzymiotnikowy, rodzaj męski

(1.1) polit. wojsk. aliant, sojusznik, sprzymierzeniec

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) zob. Alliierte

odmiana:

(1.1)

przypadek	deklinacja	liczba pojedyncza	liczba mnoga
Nom.	słaba mieszana mocna	der Alliierte ein Alliierter Alliierter	die Alliierten Alliierten Alliierte
Gen.	słaba mieszana mocna	des Alliierten eines Alliierten Alliierten	der Alliierten Alliierten Alliierter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem Alliierten einem Alliierten Alliiertem	den Alliierten Alliierten Alliierten
Akk.	słaba mieszana mocna	den Alliierten einen Alliierten Alliierten	die Alliierten Alliierten Alliierte

(2.1) zob. Alliierte

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Alliieren n, Allianz ż

forma żeńska Alliierte ż

czas. alliieren

przym. alliiert

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: