دستور (język arabski)

(1.1) ‏ دستور

transliteracja:

(1.1) lp dustūr; lm dasātīr

wymowa:

(1.1) IPA: [dus'tuːr]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) praw. konstytucja^[1]

odmiana:

(1.1) lp دستور; lm دساتير

przykłady:

(1.1) .إسرائيل لم تتبن دستورا رسميا‏ → Izrael nie przyjął oficjalnie konstytucji.

składnia:

kolokacje:

(1.1) دستور الجزائر → konstytucja Algierii • دستور إيطاليا → konstytucja Włoch • دستور اليابان → konstytucja Japonii • دستور لبنان → konstytucja Libanu • دستور الولايات المتحدة → konstytucja Stanów Zjednoczonych • دستور الكويت → konstytucja Kuwejtu • دستور العراق → konstytucja Iraku

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. دستوري

przysł. دستوريا

rzecz. دستورية ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pers. دستور

uwagi:

źródła: