פּיפּקע (jidysz)

(1.1) פּיפּקע

transliteracja:

YIVO: pipke; polska: pipke

wymowa:

IPA: /ˈpipkɛ/; IPA: [ˈpɪpkə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fajka

(1.2) brodawka, kurzajka, guzek, pryszcz, krosta, wyprysk^[1]

(1.3) anat. sutek, brodawka sutkowa^[1]

(1.4) bot. pąk, pączek^[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp ter. czasownika: פּיפּקען

odmiana:

(1.1-4) lp פּיפּקע; lm פּיפּקעס

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) אָנשטאָפּן די פּיפּקע → nabić fajkę^[2]

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) czas. פּיפּקען

(1.2-4) rzecz. zdrobn. פּיפּקעלע

(1.2-4) przym. פּיפּקעוואַטע

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. pipka, białor. піпка

(1.2-4) ukr. пипка

uwagi:

źródła: