мука

мука (język białoruski)

мука́ (1.2)

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) męka, męczarnia (му́ка); (1.2) spoż. mąka (мука́)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:: (1.1) у му́ках памерці → umrzeć w mękach; (1.2) жытняя мука́ → mąka żytnia • пытляваная мука́ → pytlowa mąka • кукурузная мука́ → mąka kukurydziana
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: (1.1); rzecz. мучыцель m, мучыцелька ż, мучанік m, мучаніца ż, мучэнне n; czas. мучыць ndk.; (1.2); rzecz. мучнік m, мучністасць ż; przym. мучны, мучністы
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

мука (1.1)

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. mąka; (1.2) męka, męczarnia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: (1.1); przym. мучно́й; (1.2); rzecz. му́ченик m, му́чество n; czas. му́чить; przym. мучи́тельный, му́ческий
związki frazeologiczne:: в муку стереть → zetrzeć w proch • хождение по мукам → droga przez mękę
etymologia:
uwagi:
źródła:

мука (1.2)

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) męka, męczarnia; (1.2) spoż. pot. mąka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:: (1.2) борошно
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: (1.1); rzecz. мучення n, мучитель m, мучителька ż, мученик m, мучениця ż, мучеництво n; czas. мучити ndk., мучитися ndk.; przym. мучений, мученицький; (1.2); rzecz. мучник m, мучниця ż; przym. мучний, мучнистий
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.