любовник (język bułgarski)
- transliteracja:
- lûbovnik
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kochanek
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. любим m, любима ż, любимец m, любимка ż, любител m, любителка ż, любителство n, любов ż
- forma żeńska любовница ż
- czas. любя ndk.
- przym. любим, любителски, любовен
- przysł. любовно
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
любовник (język rosyjski)
- transliteracja:
- lûbovnik
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kochanek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik любо́вник любо́вники dopełniacz любо́вника любо́вников celownik любо́внику любо́вникам biernik любо́вника любо́вников narzędnik любо́вником любо́вниками miejscownik любо́внике любо́вниках - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. любовь ż, Любовь ż
- forma żeńska любовница ż
- czas. разлюбить, полюбить
- przym. любовный
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.