брукувати (język ukraiński)
- transliteracja:
- brukuvati
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany
- (1.1) brukować[1]
- odmiana:
- (1.1) [2]
bezokolicznik брукува́ти liczba pojedyncza liczba mnoga tryb rozkazujący 1 os. бруку́ймо 2 os. бруку́й бруку́йте czas przyszły 1 os. брукува́тиму брукува́тимемо, брукува́тимем 2 os. брукува́тимеш брукува́тимете 3 os. брукува́тиме брукува́тимуть czas teraźniejszy 1 os. бруку́ю бруку́ємо, бруку́єм 2 os. бруку́єш бруку́єте 3 os. бруку́є бруку́ють imiesłów
przymiotnikowy
czynnyimiesłów
przysłówkowy
współczesnyбруку́ючи czas przeszły m брукува́в брукува́ли ż брукува́ла n брукува́ло imiesłów
przymiotnikowy
przeszłyimiesłów
przymiotnikowy
biernyбруко́ваний forma
bezosobowaбруко́вано imiesłów
przysłówkowy
uprzedniбрукува́вши - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. брук m, бруківка ż, бруковиця ż, брукування n
- przym. брукований
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „брукува́ти” w: Словник польсько-український українсько-польський, Видавництво Глорія, Kijów 2015, ISBN 978-617-536-161-0, s. 594.
- ↑
Hasło „брукува́ти” w: Словники України online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.