арандатар (język białoruski)
- transliteracja:
- arandatar
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dzierżawca, arendarz[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. арэнда ż
- forma żeńska арандатарка ż
- czas. арандаваць dk./ndk.
- przym. арэндны, арандатарскі
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „arendarz” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 12.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.