όροφος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈo.ro.fos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) piętro, kondygnacja

odmiana:

(1.1) M19: lp D. ορόφου, B. όροφο, W. όροφε; lm M. & W. όροφοι, D. ορόφων, B. ορόφους

przykłady:

(1.1) Κατοικώ στον πρώτο όροφο. → Mieszkam na pierwszym piętrze.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) πάτωμα

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ὄροφος

uwagi:

źródła: