κρητικός (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [kri.ti.ˈkos]

homofony: Κρητικός • κριτικός

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kreteński

odmiana:

(1.1) P1: lp κρητική / κρητικιά ż, κρητικό n

przykłady:

(1.1) Το κρητικό λάδι είναι υπέροχο. → Kreteńska oliwa jest wyśmienita.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Κρήτη ż, Κρητικός m, Κρητικιά ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. Κρήτη

uwagi:

nie mylić z: Κρητικός

źródła: