κίναιδος (język nowogrecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈci.ne.ðos]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) pogard. pejor. bierny homoseksualista, ciota, cwel
- odmiana:
- (1.1) M20
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ομοφυλόφιλος, ξεκωλιάρης, πούστης
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. κίναιδος
- uwagi:
- źródła:
κίναιδος (język starogrecki)
- transliteracja:
- kínaidos
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kochanek, ulubieniec (homoseksualny)[1]
- (1.2) lubieżnik
- (1.3) tancerz, pantomimik
- (1.4) w lm sprośne poezje[2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) βάταλος, λάσταυρος, μαρικᾶς
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródłosłów dla n.gr. κίναιδος, łac. cinaedus
- uwagi:
- źródła:
- ↑ www.grecoantico.com
- ↑ Zofia Abramowiczówna, Włodzimierz Appel, Słownik polsko-starogrecki, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2023, ISBN 978-83-231-5079-4, s. 455.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.