επίκεντρο (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [e.ˈpi.cen.dro]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) geol. epicentrum

(1.2) przen. centrum, jądro, główny element, podstawa

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) lp m B. od επίκεντρος; lp n M. B. W. od επίκεντρος

odmiana:

(1.1-2) N42

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) επίκεντρο σεισμού → epicentrum trzęsienia ziemi

synonimy:

(1.2) κέντρο

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. επικέντρωση ż

przym. επίκεντρος

czas. επικεντρώνω, επικεντρώνομαι

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.gr. επι- + gr. κέντρον

uwagi:

źródła: