šāvuł (język wilamowski)
šāvuł (1.1)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wojsk. szabla[1]
- (1.2) sport. szabla (broń szermiercza)
- (1.3) sport. szabla (konkurencja sportowa z użyciem broni)
- (1.4) zool. szabla (dolny kieł dzika)
- odmiana:
- (1.1-4) lp šāvuł; lm šāvułn
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-4) šāvł̥
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. šāvułn
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. sabel, sebel
- por. prusko-niemiecki Sabuł m, niem. Säbel
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Broń
- źródła:
- ↑
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 366.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.