śpiączka (język polski)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. głębokie zaburzenia świadomości z brakiem przytomności, niereagowaniem nawet na silne bodźce; zob. też śpiączka w Wikipedii

(1.2) pot. nieodparta chęć zaśnięcia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) śpiączka afrykańska • śpiączka cukrzycowa • śpiączka farmakologiczna • śpiączka hipoglikemiczna • śpiączka mleczanowa • śpiączka mocznicowa • śpiączka mózgowa • śpiączka padaczkowa • śpiączka udarowa • śpiączka wątrobowa • wybudzać się / wybudzić się ze śpiączki • zapadać / zapaść w śpiączkę

synonimy:

(1.1) koma, nieprzytomność, nieświadomość

(1.2) senność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. śpiączkowy, śpiący

rzecz. śpiący mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coma
• arabski: (1.1) غيبوبة ż (ghaybuba)
• baskijski: (1.1) koma
• bułgarski: (1.1) кома ż
• chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 昏迷, uproszczony 昏迷 (hūnmí)
• francuski: (1.1) coma m
• hiszpański: (1.1) coma m
• łaciński: (1.1) coma n
• niemiecki: (1.1) Koma n, Schlafkrankheit ż; (1.2) Müdigkeit ż, Schläfrigkeit ż
• nowogrecki: (1.1) κώμα n (kóma)
• portugalski: (1.1) coma m
• rosyjski: (1.1) кома ż
• słowacki: (1.1) kóma m
• turecki: (1.1) koma
• ukraiński: (1.1) кома ż
• węgierski: (1.1) kóma
• włoski: (1.1) coma m

źródła: