zwolić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zwolić, from Proto-Slavic *sъvoliti. By surface analysis, z- +‎ woleć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzvɔ.lit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔlit͡ɕ
  • Syllabification: zwo‧lić

Verb

zwolić pf

  1. (intransitive, obsolete) to allow, to permit [+dative = who]
    Synonyms: pozwolić, zezwolić
  2. (transitive, obsolete) to befree, to liberate [+ z (genitive) = from what]
    Synonyms: wyswobodzić, wyzwolić

Conjugation
Conjugation of zwolić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zwolić
future tense 1st zwolę zwolimy
2nd zwolisz zwolicie
3rd zwoli zwolą
impersonal zwoli się
past tense 1st zwoliłem,
-(e)m zwolił		 zwoliłam,
-(e)m zwoliła		 zwoliłom,
-(e)m zwoliło		 zwoliliśmy,
-(e)śmy zwolili		 zwoliłyśmy,
-(e)śmy zwoliły
2nd zwoliłeś,
-(e)ś zwolił		 zwoliłaś,
-(e)ś zwoliła		 zwoliłoś,
-(e)ś zwoliło		 zwoliliście,
-(e)ście zwolili		 zwoliłyście,
-(e)ście zwoliły
3rd zwolił zwoliła zwoliło zwolili zwoliły
impersonal zwolono
conditional 1st zwoliłbym,
bym zwolił		 zwoliłabym,
bym zwoliła		 zwoliłobym,
bym zwoliło		 zwolilibyśmy,
byśmy zwolili		 zwoliłybyśmy,
byśmy zwoliły
2nd zwoliłbyś,
byś zwolił		 zwoliłabyś,
byś zwoliła		 zwoliłobyś,
byś zwoliło		 zwolilibyście,
byście zwolili		 zwoliłybyście,
byście zwoliły
3rd zwoliłby,
by zwolił		 zwoliłaby,
by zwoliła		 zwoliłoby,
by zwoliło		 zwoliliby,
by zwolili		 zwoliłyby,
by zwoliły
impersonal zwolono by
imperative 1st niech zwolę zwólmy
2nd zwól zwólcie
3rd niech zwoli niech zwolą
passive adjectival participle zwolony zwolona zwolone zwoleni zwolone
anterior adverbial participle zwoliwszy
verbal noun zwolenie

Derived terms
verbs
adjectives
adverb
  • przyzwalająco
nouns

Further reading
  • zwolić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.