woleć

See also: wolec and wòlec

Old Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *voliti with a shift of -ić to -eć. First attested in the 15th century.

Pronunciation
  • IPA(key): (10th–15th CE) /vɔlʲɛt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /vɔlʲɛt͡ɕ/

Verb

woleć impf

  1. to prefer (to like better)
    • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 30, 19:
      Przetosz volisz[li] ziwot (elige... vitam), aby y ti ziw byl, y synowye twogi
      [Przetoż woliż[li] żywot (elige... vitam), aby i ty żyw był, i synowie twoji]
nouns

Descendants
  • Polish: woleć
  • Silesian: woleć

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish woleć. Cognate to German wählen.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɔ.lɛt͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈvɔ.lɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔlɛt͡ɕ
  • Syllabification: wo‧leć

Verb

woleć impf

  1. (intransitive) to prefer (to be in the habit of choosing something rather than something else; to favor; to like better) [+ od (genitive)] or [+ niz (nominative) = over whom/what]
    Synonym: preferować
    Wolisz brunetki czy blondynki? ― Do you prefer brunettes or blondes? [+infinitive = to do what] [+ niż (infinitive) = than doing what]
  2. (auxiliary, intransitive) to prefer; rather (to want to do something or for something to happen)
    Wolę jeździć na rowerze niż pływać. ― I prefer cycling to swimming.
    Wolałbym umrzeć. ― I would rather/prefer to die.

Conjugation
Conjugation of woleć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive woleć
present tense 1st wolę wolimy
2nd wolisz wolicie
3rd woli wolą
impersonal woli się
past tense 1st wolałem,
-(e)m wolał		 wolałam,
-(e)m wolała		 wolałom,
-(e)m wolało		 woleliśmy,
-(e)śmy woleli		 wolałyśmy,
-(e)śmy wolały
2nd wolałeś,
-(e)ś wolał		 wolałaś,
-(e)ś wolała		 wolałoś,
-(e)ś wolało		 woleliście,
-(e)ście woleli		 wolałyście,
-(e)ście wolały
3rd wolał wolała wolało woleli wolały
impersonal wolano
future tense 1st będę wolał,
będę woleć		 będę wolała,
będę woleć		 będę wolało,
będę woleć		 będziemy woleli,
będziemy woleć		 będziemy wolały,
będziemy woleć
2nd będziesz wolał,
będziesz woleć		 będziesz wolała,
będziesz woleć		 będziesz wolało,
będziesz woleć		 będziecie woleli,
będziecie woleć		 będziecie wolały,
będziecie woleć
3rd będzie wolał,
będzie woleć		 będzie wolała,
będzie woleć		 będzie wolało,
będzie woleć		 będą woleli,
będą woleć		 będą wolały,
będą woleć
impersonal będzie woleć się
conditional 1st wolałbym,
bym wolał		 wolałabym,
bym wolała		 wolałobym,
bym wolało		 wolelibyśmy,
byśmy woleli		 wolałybyśmy,
byśmy wolały
2nd wolałbyś,
byś wolał		 wolałabyś,
byś wolała		 wolałobyś,
byś wolało		 wolelibyście,
byście woleli		 wolałybyście,
byście wolały
3rd wolałby,
by wolał		 wolałaby,
by wolała		 wolałoby,
by wolało		 woleliby,
by woleli		 wolałyby,
by wolały
impersonal wolano by
imperative 1st niech wolę wólmy
2nd wól wólcie
3rd niech woli niech wolą
active adjectival participle wolący woląca wolące wolący wolące
contemporary adverbial participle woląc
verbal noun wolenie
adjective
adverb
nouns

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), woleć is one of the most used words in Polish, appearing 2 times in scientific texts, 1 time in news, 5 times in essays, 16 times in fiction, and 46 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 70 times, making it the 927th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References
  1. Ida Kurcz (1990) “woleć”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎ (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 675

Further reading
  • woleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • woleć in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “woleć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • “WOLEĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 29.06.2023
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “woleć”, in Słownik języka polskiego‎
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “woleć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “woleć”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 7, Warsaw, page 687
  • woleć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish woleć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɔlɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔlɛt͡ɕ
  • Syllabification: wo‧leć

Verb

woleć impf

  1. (intransitive) to prefer (to like better)

Conjugation
Conjugation of woleć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive woleć
present tense 1st wolã wolymy
2nd wolisz wolicie
3rd woli wolōm
past tense 1st wolołch,
wolołech,
woloł żech		 wolałach
wolała żech		 wolałoch1)
wolało żech1)		 wolelimy,
wolelichmy		 wolałymy,
wolałychmy
2nd wolołś,
wolołeś,
woloł żeś		 wolałaś
wolała żeś		 wolałoś1)
wolało żeś1)		 woleliście,
woleli żeście		 wolałyście,
wolały żeście
3rd woloł wolała wolało woleli wolały
future tense 1st bydã woloł,
bydã woleć		 bydã wolała,
bydã woleć		 bydã wolało,1)
bydã woleć		 bydymy wolali,
bydymy woleć		 bydymy wolały,
bydymy woleć
2nd bydziesz woloł,
bydziesz woleć		 bydziesz wolała,
bydziesz woleć		 bydziesz wolało,1)
bydziesz woleć		 bydziecie wolali,
bydziecie woleć		 bydziecie wolały,
bydziecie woleć
3rd bydzie woloł,
bydzie woleć		 bydzie wolała,
bydzie woleć		 bydzie wolało,
bydzie woleć		 bydōm wolali,
bydōm woleć		 bydōm wolały,
bydōm woleć
pluperfect tense2)
 1st bōłch woloł,
bōłech woloł,
bōł żech woloł		 byłach wolała
była żech wolała		 byłoch wolało1)
było żech wolało1)		 byli my woleli,
bylichmy woleli		 były my wolały,
byłychmy wolały
2nd bōłś woloł,
bōłeś woloł,
bōł żeś woloł		 byłaś wolała
była żeś wolała		 byłoś wolało1)
było żeś wolało1)		 byliście woleli,
byli żeście woleli		 byłyście wolały,
były żeście wolały
3rd bōł woloł była wolała było wolało1)
 były my woleli,
byłychmy woleli		 były wolały
conditional 1st bych woloł bych wolała byście woleli by my wolały,
bychmy wolały
2nd byś woloł byś wolała byście woleli byście wolały
3rd by woloł by wolała by wolało by woleli by wolały
imperative 1st niych wolã wolmy
2nd wol wolcie
3rd niych woli niych wolōm
active adjectival participle wolōncy wolōncŏ wolōnce wolōncy wolōnce
verbal noun wolynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading
  • woleć in silling.org
  • Henryk Jaroszewicz (2022) “woleć”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 151
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.