xerminar

Galician

Etymology

From Latin germināre, present active infinitive of germinō.

Verb

xerminar (first-person singular present xermino, first-person singular preterite xerminei, past participle xerminado)

  1. to germinate

Conjugation
    Conjugation of xerminar
Singular Plural
First-person
(eu)		 Second-person
(ti)		 Third-person
(el / ela / Vde.)		 First-person
(nós)		 Second-person
(vós)		 Third-person
(eles / elas / Vdes.)
Infinitive
Impersonal xerminar
Personal xerminar xerminares xerminar xerminarmos xerminardes xerminaren
Gerund
xerminando
Past participle
Masculine xerminado xerminados
Feminine xerminada xerminadas
Indicative
Present xermino xerminas xermina xerminamos xerminades xerminan
Imperfect xerminaba xerminabas xerminaba xerminabamos xerminabades xerminaban
Preterite xerminei xerminaches xerminou xerminamos xerminastes xerminaron
Pluperfect xerminara xerminaras xerminara xerminaramos xerminarades xerminaran
Future xerminarei xerminarás xerminará xerminaremos xerminaredes xerminarán
Conditional xerminaría xerminarías xerminaría xerminariamos xerminariades xerminarían
Subjunctive
Present xermine xermines xermine xerminemos xerminedes xerminen
Imperfect xerminase xerminases xerminase xerminásemos xerminásedes xerminasen
Future xerminar xerminares xerminar xerminarmos xerminardes xerminaren
Imperative
Affirmative xermina xermine xerminemos xerminade xerminen
Negative (non) non xermines non xermine non xerminemos non xerminedes non xerminen
  • xerminación

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.