współadoracja

• współadoracya (Pre-reform orthography (1936))

From współ- +‎ adoracja. First attested in 1913.[1]

• IPA^(key): /fspu.wa.dɔˈrat͡s.ja/
• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: wspó‧ła‧do‧rac‧ja

współadoracja f

1. (religion) coadoration
   • 1929, Maciej Sieniatycki, Zarys dogmatyki katolickiej. T. 2, O Bogu stworzycielu i odkupicielu‎, page 224:

     […] odrzucił Nestorjańską współadorację natury ludzkiej Słowa z osobną adoracją Słowa, […]

     […] rejected the Nestorian coadoration of the human nature of the Word with a separate adoration of the Word, […]

   • 1998, Przegląd uniwersytecki‎, Katolicki Uniwersytet Lubelski:

     […] uwielbienia i podzięki, i by tymże gestem poruszyć wszystkich zebranych do takiej samej bezsłownej współadoracji i dziękczynienia, i by wreszcie tymże samym gestem "przysposobić” wnętrza zebranych do tak niezwykłej komunii.

     […] praise and thanks, and with the same gesture to move all gathered to the same wordless coadoration and thanksgiving, and finally with the same gesture to "prepare" the interior of the gathered for such an extraordinary communion.