adoratorka

See also: adoratorką

Polish

Etymology

From adorator + -ka. First attested in 1738.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.dɔ.raˈtɔr.ka/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔrka
  • Syllabification: a‧do‧ra‧tor‧ka

Noun

adoratorka f (male equivalent adorator)

  1. (literary) female equivalent of adorator (adorer, admirer, wooer) (one with romantic interests)
    Synonym: wielbicielka

Declension

adjectives
adverb
nouns
verbs

References

  1. François Giry (1738) Wonia Naywdzięcznieysza Naypierwszey Wiktymy Panskiey Według Boskich wyrażnych wyrokow Wszytkich za Niebieskim Oblubieńcem pociągaiąca, od nieprzestanney Adoracyi Jego Majestatu albo Naypierwsza relacya Zycia, przewielebney Panny Katarzyny Mechtyldy de Bar Fundatorki Zakonnic Ustawiczney Adoracyi Przenąyś: Sakramentu Zakonu S. O. Benedykta Wydana, Przez tegoż Instytutum Zakonnice Warszawskie Krolewskiey Fundacyi Roku, page 10

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.