wielrennen
Dutch
Etymology
Back-formation from wielrenner. Equivalent to wiel (“wheel”) + rennen (“to run”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋilˌrɛ.nə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: wiel‧ren‧nen
Usage notes
Only the infinite and participles are commonly used.
Inflection
Inflection of wielrennen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | wielrennen | |||
past singular | wielrende | |||
past participle | gewielrend | |||
infinitive | wielrennen | |||
gerund | wielrennen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | wielren | wielrende | ||
2nd person sing. (jij) | wielrent | wielrende | ||
2nd person sing. (u) | wielrent | wielrende | ||
2nd person sing. (gij) | wielrent | wielrende | ||
3rd person singular | wielrent | wielrende | ||
plural | wielrennen | wielrenden | ||
subjunctive sing.1 | wielrenne | wielrende | ||
subjunctive plur.1 | wielrennen | wielrenden | ||
imperative sing. | wielren | |||
imperative plur.1 | wielrent | |||
participles | wielrennend | gewielrend | ||
1) Archaic. |
Synonyms
- wielersport
Derived terms
- baanwielrennen
- wegwielrennen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.