tinda

See also: tindă

English
Tindas at sale in a fruit shop

Etymology

From Punjabi ਟੀਂਡਾ (ṭīṇḍā).

Noun

tinda (countable and uncountable, plural tindas)

  1. A squash-like cucurbit grown for its immature fruit.
    Synonyms: Indian squash, round melon, Indian round gourd, apple gourd, Indian baby pumpkin
    • 2000, Priti Narain, The Essential Delhi Cookbook:
      Peel tindas and cut a slice off the stalk end.

Anagrams

Basque

Pronunciation
  • IPA(key): /tinda/ [t̪ĩn̪.d̪a]
  • Rhymes: -inda
  • Hyphenation: tin‧da

Verb

tinda

  1. Short form of tindatu (“to dye”).

Bikol Central

Etymology

Borrowed from Spanish tienda (“store”).

Pronunciation
  • Hyphenation: tin‧da
  • IPA(key): /ˈtinda/, [ˈtin̪.d̪a]

Noun

tinda

  1. goods; merchandise
  2. stock; store; supply
    Synonym: probisiyon
  3. sale
    Synonyms: tangro, negosyo, komersyo

Derived terms

Cebuano

Etymology

Borrowed from Spanish tienda (“store”).

Pronunciation
  • Hyphenation: tin‧da
  • IPA(key): /ˈtinda/, [ˈt̪in̪.d̪ʌ]

Noun

tinda

  1. goods for sale, merchandise
  2. sale (an instance of selling)

Verb

tinda

  1. to sell

Synonyms

Higaonon

Noun

tinda

  1. sale

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtʰɪnta/
    Rhymes: -ɪnta

Verb

tinda (weak verb, third-person singular past indicative tindaði, supine tindað)

  1. to tooth (e.g. a rake), to furnish with teeth or tines

Conjugation
tinda — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að tinda
supine
(sagnbót)		 tindað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 tindandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég tinda við tindum present
(nútíð)		 ég tindi við tindum
þú tindar þið tindið þú tindir þið tindið
hann, hún, það tindar þeir, þær, þau tinda hann, hún, það tindi þeir, þær, þau tindi
past
(þátíð)		 ég tindaði við tinduðum past
(þátíð)		 ég tindaði við tinduðum
þú tindaðir þið tinduðuð þú tindaðir þið tinduðuð
hann, hún, það tindaði þeir, þær, þau tinduðu hann, hún, það tindaði þeir, þær, þau tinduðu
imperative
(boðháttur)		 tinda (þú) tindið (þið)
Forms with appended personal pronoun
tindaðu tindiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
tindast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að tindast
supine
(sagnbót)		 tindast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 tindandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég tindast við tindumst present
(nútíð)		 ég tindist við tindumst
þú tindast þið tindist þú tindist þið tindist
hann, hún, það tindast þeir, þær, þau tindast hann, hún, það tindist þeir, þær, þau tindist
past
(þátíð)		 ég tindaðist við tinduðumst past
(þátíð)		 ég tindaðist við tinduðumst
þú tindaðist þið tinduðust þú tindaðist þið tinduðust
hann, hún, það tindaðist þeir, þær, þau tinduðust hann, hún, það tindaðist þeir, þær, þau tinduðust
imperative
(boðháttur)		 tindast (þú) tindist (þið)
Forms with appended personal pronoun
tindastu tindisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
tindaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 tindaður tinduð tindað tindaðir tindaðar tinduð
accusative
(þolfall)		 tindaðan tindaða tindað tindaða tindaðar tinduð
dative
(þágufall)		 tinduðum tindaðri tinduðu tinduðum tinduðum tinduðum
genitive
(eignarfall)		 tindaðs tindaðrar tindaðs tindaðra tindaðra tindaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 tindaði tindaða tindaða tinduðu tinduðu tinduðu
accusative
(þolfall)		 tindaða tinduðu tindaða tinduðu tinduðu tinduðu
dative
(þágufall)		 tindaða tinduðu tindaða tinduðu tinduðu tinduðu
genitive
(eignarfall)		 tindaða tinduðu tindaða tinduðu tinduðu tinduðu

Noun

tinda

  1. indefinite accusative plural of tindur
  2. indefinite genitive plural of tindur

Kituba

Verb

tinda

  1. to send

Maltese

Etymology

From a variant of Sicilian tenna or Italian tenda.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtɪn.da/

Noun

tinda f (plural tined)

  1. tent

Maranao

Etymology

Borrowed from Spanish tienda.

Noun

tinda

  1. store, shop

Derived terms
  • patitinda

Tagalog

Alternative forms
  • tinra — dialectal, Rizal

Etymology

Borrowed from Spanish tienda, from Latin tendō. Compare English tent.

Pronunciation
  • (Standard Tagalog) IPA(key): /tinˈda/ [tɪnˈda], /ˈtinda/ [ˈtin.dɐ]
  • Rhymes: -a, -inda
  • Syllabification: tin‧da

Noun

tindá or tinda (Baybayin spelling ᜆᜒᜈ᜔ᜇ)

  1. goods for sale; merchandise for sale
    Synonyms: paninda, benta
  2. sale (act of selling goods or articles, as in a store or stall, especially by retail)
    Synonyms: pagtitinda, benta

Derived terms

See also

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.