terechtstellen

Dutch

Etymology

From terecht +‎ stellen.

Pronunciation
  • IPA(key): /təˈrɛxtˌstɛ.lə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: te‧recht‧stel‧len

Verb

terechtstellen

  1. (transitive) to execute, to carry out a death sentence
    Synonym: executeren

Inflection
Inflection of terechtstellen (weak, separable)
infinitive terechtstellen
past singular stelde terecht
past participle terechtgesteld
infinitive terechtstellen
gerund terechtstellen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular stel terechtstelde terechtterechtstelterechtstelde
2nd person sing. (jij) stelt terechtstelde terechtterechtsteltterechtstelde
2nd person sing. (u) stelt terechtstelde terechtterechtsteltterechtstelde
2nd person sing. (gij) stelt terechtstelde terechtterechtsteltterechtstelde
3rd person singular stelt terechtstelde terechtterechtsteltterechtstelde
plural stellen terechtstelden terechtterechtstellenterechtstelden
subjunctive sing.1 stelle terechtstelde terechtterechtstelleterechtstelde
subjunctive plur.1 stellen terechtstelden terechtterechtstellenterechtstelden
imperative sing. stel terecht
imperative plur.1 stelt terecht
participles terechtstellendterechtgesteld
1) Archaic.

Derived terms

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.