roman

See also: Roman, román, Román, român, róman, and Rómán

English

Alternative forms

Etymology

From Roman.

Pronunciation

  • enPR: rōmən, IPA(key): /ˈɹəʊmən/
  • Rhymes: -əʊmən
  • Homophones: roamin' (some accents), Roman
  • Hyphenation: ro‧man

Adjective

roman (not comparable)

  1. (of type, typography) upright, as opposed to italic.
    Antonyms: italic, italicised, italicized, oblique, slanted, sloped
    • 2021, Claire Cock-Starkey, Hyphens & Hashtags, Bodleian Library, page 48:
      In some early printed Bibles quoted text is indicated by changing the font from roman to italic.
  2. (of text, computing) of or related to the Latin alphabet.

Derived terms

Noun

roman (uncountable)

  1. (typography) One of the main three types used for the Latin alphabet (the others being italics and blackletter), in which the ascenders are mostly straight.
  2. (archaic) A novel.
    • 2014, "Novel and Romance: Etymologies". Heyworth, Gregory; Logan, Peter Melville (ed.). Encyclopedia of the Novel, Hoboken, NJ: Wiley-Blackwell, p. 942. →ISBN
      Samuel Johnson, writing in his Dictionary of the English Language (1755), [defined] "novel [as] a small tale, generally of love." To modern sensibilities, Johnson's novel resembles more closely the novella in dimension and the romance in substance. [...] [T]he term romance, or roman, once interchangeable with novel in English, retains the meaning of novel in Germany, France, Russia, and most of Europe, while in the anglophone world it has been demoted to frivolity.

Derived terms

Translations

See also

Roman type on Wikipedia.Wikipedia

Anagrams

Azerbaijani

Etymology

Borrowed from Russian рома́н (román), ultimately from French roman.

Pronunciation

  • (file)

Noun

roman (definite accusative romanı, plural romanlar)

  1. A novel.

Declension

    Declension of roman
singular plural
nominative roman
romanlar
definite accusative romanı
romanları
dative romana
romanlara
locative romanda
romanlarda
ablative romandan
romanlardan
definite genitive romanın
romanların
    Possessive forms of roman
nominative
singular plural
mənim (my) romanım romanlarım
sənin (your) romanın romanların
onun (his/her/its) romanı romanları
bizim (our) romanımız romanlarımız
sizin (your) romanınız romanlarınız
onların (their) romanı or romanları romanları
accusative
singular plural
mənim (my) romanımı romanlarımı
sənin (your) romanını romanlarını
onun (his/her/its) romanını romanlarını
bizim (our) romanımızı romanlarımızı
sizin (your) romanınızı romanlarınızı
onların (their) romanını or romanlarını romanlarını
dative
singular plural
mənim (my) romanıma romanlarıma
sənin (your) romanına romanlarına
onun (his/her/its) romanına romanlarına
bizim (our) romanımıza romanlarımıza
sizin (your) romanınıza romanlarınıza
onların (their) romanına or romanlarına romanlarına
locative
singular plural
mənim (my) romanımda romanlarımda
sənin (your) romanında romanlarında
onun (his/her/its) romanında romanlarında
bizim (our) romanımızda romanlarımızda
sizin (your) romanınızda romanlarınızda
onların (their) romanında or romanlarında romanlarında
ablative
singular plural
mənim (my) romanımdan romanlarımdan
sənin (your) romanından romanlarından
onun (his/her/its) romanından romanlarından
bizim (our) romanımızdan romanlarımızdan
sizin (your) romanınızdan romanlarınızdan
onların (their) romanından or romanlarından romanlarından
genitive
singular plural
mənim (my) romanımın romanlarımın
sənin (your) romanının romanlarının
onun (his/her/its) romanının romanlarının
bizim (our) romanımızın romanlarımızın
sizin (your) romanınızın romanlarınızın
onların (their) romanının or romanlarının romanlarının

Catalan

Pronunciation

Verb

roman

  1. inflection of romandre:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Crimean Tatar

Noun

roman (accusative [please provide], plural [please provide])

  1. A novel, epic
  2. The Romanian language.
    Synonyms: rоmen, rumın

Declension

Danish

Noun

roman c (singular definite romanen, plural indefinite romaner)

  1. A novel (work of fiction).

Declension

References

Dutch

Etymology

Borrowed from French roman.

Pronunciation

  • IPA(key): /roːˈmɑn/
  • (file)
  • Hyphenation: ro‧man

Noun

roman m (plural romans, diminutive romannetje n)

  1. A novel (work of fiction)

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: roman
  • Malay: roman

Further reading

  • roman” in Woordenlijst Nederlandse Taal – Officiële Spelling, Nederlandse Taalunie. [the official spelling word list for the Dutch language]

French

Pronunciation

  • IPA(key): /ʁɔ.mɑ̃/
  • (file)
  • Homophone: romans

Etymology 1

Borrowed from Latin romanus[1]or derived from the French noun below,[2] itself from Old French romanz (common language).

Adjective

roman (feminine romane, masculine plural romans, feminine plural romanes)

  1. (linguistics) Romance
  2. (art) romanesque
Derived terms

Etymology 2

Inherited from Old French romanz (common language (as opposed to Latin)), from Vulgar Latin romanicē (in the way of the Romans (as opposed to the Franks)), from Latin rōmānicus, from Latin rōmānus.[3] The meaning “common language” changed into “book in common language” and then into “adventure novel”.[1] See also romance, of the same ultimate origin but borrowed through Spanish.

Noun

roman m (plural romans)

  1. a novel (work of fiction)
  2. (colloquial) a very long text. (see pavé)
    Il nous écrit encore un roman.
    He's writing us a novel again.
Derived terms
Descendants

References

  1. Picoche, Jacqueline with Jean-Claude Rolland (2009) “Annexe IV, roman”, in Dictionnaire étymologique du français (in French), Paris: Dictionnaires Le Robert
  2. Etymology and history of roman”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
  3. Dauzat, Albert with Jean Dubois, Henri Mitterand (1964) “roman”, in Nouveau dictionnaire étymologique (in French), Paris: Librairie Larousse

Further reading

Friulian

Adjective

roman

  1. Roman

Indonesian

Etymology

From Malay roman, from Dutch roman, from French roman, from Old French romanz (common language (as opposed to Latin)), from Vulgar Latin romanicē (in the way of the Romans (as opposed to the Franks)), from Latin rōmānicus < rōmānus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈro.man/
  • Rhymes: -man, -an, -n
  • Hyphenation: ro‧man

Noun

roman (plural roman-roman, first-person possessive romanku, second-person possessive romanmu, third-person possessive romannya)

  1. (literature) novel: a work of prose fiction, longer than a novella.
    Synonym: novel
  2. (colloquial) apocopic form of romansa (love story)
  3. chaff of rice
  4. Romance language
  5. exeternal appearance

Further reading

Japanese

Romanization

roman

  1. Rōmaji transcription of ロマン

Malay

Etymology

From Dutch roman, from French roman, from Old French romanz (common language (as opposed to Latin)), from Vulgar Latin romanicē (in the way of the Romans (as opposed to the Franks)), from Latin rōmānicus < rōmānus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈro.man/
  • Hyphenation: ro‧man

Noun

roman (plural roman-roman, informal 1st possessive romanku, 2nd possessive romanmu, 3rd possessive romannya)

  1. (obsolete) a novel, story written in long prose
    Synonym: novel

Descendants

Further reading

Norwegian Bokmål

Etymology

From French roman.

Noun

roman m (definite singular romanen, indefinite plural romaner, definite plural romanene)

  1. A novel (work of fiction).

Derived terms

References

Norwegian Nynorsk

Etymology

From French roman.

Noun

roman m (definite singular romanen, indefinite plural romanar, definite plural romanane)

  1. A novel (work of fiction).

Derived terms

References

Romanian

Pronunciation

  • IPA(key): /roˈman/

Etymology 1

Borrowed from French roman (novel, epic), from Old French romanz.

Noun

roman n (plural romane)

  1. novel, epic (work of fiction)
Declension

Etymology 2

Borrowed from French roman (a medieval romance).

Noun

roman n (plural romane)

  1. Medieval romance
Declension

Etymology 3

Borrowed from Latin rōmānus. Doublet of român (Romanian) and rumân, which was inherited. By surface analysis, Roma + -an.

Adjective

roman m or n (feminine singular romană, masculine plural romani, feminine and neuter plural romane)

  1. Roman
Declension

Noun

roman m (plural romani, feminine equivalent romană)

  1. Roman
Declension

Serbo-Croatian

Etymology

From French roman.

Pronunciation

  • IPA(key): /rǒmaːn/
  • Hyphenation: ro‧man

Noun

ròmān m (Cyrillic spelling ро̀ма̄н)

  1. A novel (work of fiction).

Declension

References

  • roman” in Hrvatski jezični portal

Slovene

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔmáːn/

Noun

romȃn m inan

  1. A novel (work of fiction).

Inflection

The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Masculine inan., hard o-stem
nom. sing. román
gen. sing. romána
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)
román romána románi
genitive
(rodȋlnik)
romána románov románov
dative
(dajȃlnik)
románu románoma románom
accusative
(tožȋlnik)
román romána románe
locative
(mẹ̑stnik)
románu románih románih
instrumental
(orọ̑dnik)
románom románoma románi

Swedish

Etymology

From Old Swedish romaner, from French roman. Related to romans (romance).

Pronunciation

  • (file)

Noun

roman c

  1. A novel (longer work of fiction)

Declension

Declension of roman 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative roman romanen romaner romanerna
Genitive romans romanens romaners romanernas

Derived terms

See also

References

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish رومان, from French roman.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɾomɑn/
  • (file)

Noun

roman (definite accusative romanı, plural romanlar)

  1. A novel (work of fiction).

Declension

Inflection
Nominative roman
Definite accusative romanı
Singular Plural
Nominative roman romanlar
Definite accusative romanı romanları
Dative romana romanlara
Locative romanda romanlarda
Ablative romandan romanlardan
Genitive romanın romanların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular romanım romanlarım
2nd singular romanın romanların
3rd singular romanı romanları
1st plural romanımız romanlarımız
2nd plural romanınız romanlarınız
3rd plural romanları romanları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular romanımı romanlarımı
2nd singular romanını romanlarını
3rd singular romanını romanlarını
1st plural romanımızı romanlarımızı
2nd plural romanınızı romanlarınızı
3rd plural romanlarını romanlarını
Dative
Singular Plural
1st singular romanıma romanlarıma
2nd singular romanına romanlarına
3rd singular romanına romanlarına
1st plural romanımıza romanlarımıza
2nd plural romanınıza romanlarınıza
3rd plural romanlarına romanlarına
Locative
Singular Plural
1st singular romanımda romanlarımda
2nd singular romanında romanlarında
3rd singular romanında romanlarında
1st plural romanımızda romanlarımızda
2nd plural romanınızda romanlarınızda
3rd plural romanlarında romanlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular romanımdan romanlarımdan
2nd singular romanından romanlarından
3rd singular romanından romanlarından
1st plural romanımızdan romanlarımızdan
2nd plural romanınızdan romanlarınızdan
3rd plural romanlarından romanlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular romanımın romanlarımın
2nd singular romanının romanlarının
3rd singular romanının romanlarının
1st plural romanımızın romanlarımızın
2nd plural romanınızın romanlarınızın
3rd plural romanlarının romanlarının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular romanım romanlarım
2nd singular romansın romanlarsın
3rd singular roman
romandır
romanlar
romanlardır
1st plural romanız romanlarız
2nd plural romansınız romanlarsınız
3rd plural romanlar romanlardır

Derived terms

  • çizgi roman
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.