przeprowadzić

From prze- +‎ prowadzić. First attested in c. 1500.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ɛprɔvad͡ʑit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ɛprɔvad͡ʑit͡ɕ/

przeprowadzić pf (imperfective przeprowadzać)

1. to bring in, to move something in
   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎, Lubiń, page 80:

     Przeprovądzycz perducere

     [Przeprowadzić perducere]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 105v:

     Perducere przeprovądzycz

     [Perducere przeprowadzić]

• Masurian: prżeprowadżicz
• Polish: przeprowadzić
• Silesian: przeprowadzić

• Boryś, Wiesław (2005) “prowadzić”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przeprowadzić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “przeprowadzić”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Inherited from Old Polish przeprowadzić. By surface analysis, prze- +‎ prowadzić. Compare Kashubian przeprowadzëc.

• IPA^(key): /pʂɛ.prɔˈva.d͡ʑit͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pʂɛ.prɔˈva.d͡ʑit͡ɕ/, /pr̝ɛ.prɔˈva.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio 1, przeprowadzić

  (file)

• Audio 2, przeprowadzić się

  (file)

• Rhymes: -ad͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: prze‧pro‧wa‧dzić

przeprowadzić pf (imperfective przeprowadzać)

1. (transitive) to move, to lead; to guide (to help get from one place to another) [+ przez (accusative) = through/across/over what]
2. (transitive) to move (to help someone change their place of residence)
3. (transitive) to connect (to place or build an oblong object connecting two points)

   Synonyms: poprowadzić, przeciągnąć

4. (transitive) to lead, to conduct (to perform a specific activity)

   Synonym: poprowadzić

5. (transitive) to implement (to bring to completion)
6. (transitive, obsolete, botany) to conduct; to let through oneself
7. (transitive, Middle Polish) to take through water
8. (transitive, Middle Polish) to hold rope or bridle to move to the other side of; to allow passage
9. (transitive, Middle Polish) to let cross
10. (reflexive with się) to move, to move house (to change residence)
11. (reflexive with się, Middle Polish) to cross water

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), przeprowadzić is one of the most used words in Polish, appearing 8 times in scientific texts, 27 times in news, 20 times in essays, 6 times in fiction, and 4 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 65 times, making it the 1015th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

• przeprowadzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przeprowadzić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przeprowadzić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przeprowadzić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przeprowadzić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “PRZEPROWADZIĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 24.02.2009
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przeprowadzić”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przeprowadzić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przeprowadzić”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 5, Warsaw, page 172
• przeprowadzić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Inherited from Old Polish przeprowadzić. By surface analysis, prze- +‎ prowadzić.

• IPA^(key): /pʂɛprɔˈvad͡ʑit͡ɕ/
• Rhymes: -ad͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: prze‧pro‧wa‧dzić

przeprowadzić pf (imperfective przeprowŏdzać)

1. (transitive) to move
2. (reflexive with sie) to move, to move house (to change residence)

• przeprowadzić in silling.org
• przeprowadzić_sie in silling.org