przekładca
See also: przekładcą
Polish
Etymology
From przekładać + -ca. First attested in 1772.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɛˈkwat.t͡sa/
- Rhymes: -att͡sa
- Syllabification: prze‧kład‧ca
Declension
Declension of przekładca
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przekładca | przekładcy/przekładce (deprecative) |
| genitive | przekładcy | przekładców |
| dative | przekładcy | przekładcom |
| accusative | przekładcę | przekładców |
| instrumental | przekładcą | przekładcami |
| locative | przekładcy | przekładcach |
| vocative | przekładco | przekładcy |
References
Further reading
- przekładca in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przekładca”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 109
- przekładca in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.