minuta
Albanian
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmɪnuta]
audio (file) - Rhymes: -uta
- Hyphenation: mi‧nu‧ta
Etymology 1
Borrowed from German Minute, from Late Latin minūta.
Declension
Derived terms
Related terms
- See minus
Further reading
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Participle
minuta
- inflection of minout:
- feminine singular passive participle
- neuter plural passive participle
French
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /miˈnu.ta/
- Rhymes: -uta
- Hyphenation: mi‧nù‧ta
Kashubian
Alternative forms
- mënuta, manuta (regional)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈminuta/
- Syllabification: mi‧nu‧ta
Noun
minuta f (diminutive minutka, related adjective minutowi)
Further reading
- Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “minuta”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi
- “minuta”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022
Latin
Pronunciation
- minūta: (Classical) IPA(key): /miˈnuː.ta/, [mɪˈnuːt̪ä]
- minūta: (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /miˈnu.ta/, [miˈnuːt̪ä]
Participle
minūta
- inflection of minūtus:
- nominative/vocative feminine singular
- nominative/accusative/vocative neuter plural
References
- minuta in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Lower Sorbian
Etymology
Borrowed from Old French minute, from Medieval Latin minūta (“60th of an hour", "note”).
Declension
Derived terms
Maltese
Pronunciation
- IPA(key): /mɪˈnuː.ta/
- Rhymes: -uːta
Related terms
- minutament
- minutant
- minutarju
- minutiera
Occitan
Etymology
Borrowed from Medieval Latin minūta. Compare menut.
Pronunciation
- IPA(key): /miˈnyto/
Audio (file)
Old Polish
Noun
minuta f
- concept, rough draft (preliminary drafting of a document without legal force)
- 1874 [1420], Monumenta Medii Aevi Historica res gestas Poloniae illustrantia. Pomniki Dziejowe Wieków Średnich do objaśnienia rzeczy polskich służące, volume VIII, page 460:
- To, czso mi dali vinø panowye ot krolya y ot koroni pospolstwa, tegom wschego... praw, a ginako tego zapissa albo compromissa-m nye widal, gedno yakom gy z minuti przet krolem czedl y oprawil
- [To, cso mi dali winę panowie ot krola i ot korony pospolstwa, tegom wszego... praw, a jinako tego zapisa albo kompromisa-m nie wydał, jedno jakom ji z minuty przed krolem czetł i oprawił]
References
- Bańkowski, Andrzej (2000) “minuta 2”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “minuta”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Stanisław Dubisz, editor (2003), “minuta”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
- Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “minuta”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “minuta”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish minuta. Sense 1 is a semantic loan from French minute and German Minute.[1] Doublet of menu.
Pronunciation
- IPA(key): /miˈnu.ta/
- (Middle Polish) IPA(key): /miˈnu.ta/
Audio 1 (file) Audio 2 (file) - Rhymes: -uta
- Syllabification: mi‧nu‧ta
Declension
Related terms
- minuteczka
Descendants
- → Kashubian: minuta, mënuta, manuta
Trivia
According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), minuta is one of the most used words in Polish, appearing 27 times in scientific texts, 24 times in news, 7 times in essays, 29 times in fiction, and 22 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 109 times, making it the 568th most common word in a corpus of 500,000 words.[2]
References
- Bańkowski, Andrzej (2000) “minuta 1”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- Ida Kurcz (1990) “minuta”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 249
Further reading
- minuta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- minuta in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “minuta”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Ewa Rodek (21.05.2021) “MINUTA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “minuta”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “minuta”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “minuta”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 992
Portuguese
Pronunciation
- IPA(key): /miˈnu.tɐ/
- Hyphenation: mi‧nu‧ta
Verb
minuta
- inflection of minutar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Romansch
Etymology
Borrowed from Medieval Latin minūta.
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /minǔːta/
- Hyphenation: mi‧nu‧ta
Silesian
Etymology
Inherited from Old Polish minuta.
Pronunciation
- IPA(key): /miˈnuta/
- Rhymes: -uta
- Syllabification: mi‧nu‧ta
Declension
Slovene
Pronunciation
- IPA(key): /minúːta/
Inflection
Feminine, a-stem | |||
---|---|---|---|
nom. sing. | minúta | ||
gen. sing. | minúte | ||
singular | dual | plural | |
nominative (imenovȃlnik) |
minúta | minúti | minúte |
genitive (rodȋlnik) |
minúte | minút | minút |
dative (dajȃlnik) |
minúti | minútama | minútam |
accusative (tožȋlnik) |
minúto | minúti | minúte |
locative (mẹ̑stnik) |
minúti | minútah | minútah |
instrumental (orọ̑dnik) |
minúto | minútama | minútami |
Spanish
Etymology
Borrowed from Medieval Latin minūta. Compare minuto, menudo.
Pronunciation
- IPA(key): /miˈnuta/ [miˈnu.t̪a]
- Rhymes: -uta
- Syllabification: mi‧nu‧ta
Noun
minuta f (plural minutas)
Further reading
- “minuta”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014