mówca

See also: mōwca

Kashubian

Etymology

From mówic +‎ -ca.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmwoft͡sa/
  • Syllabification: mów‧ca

Noun

mówca m pers

  1. speaker, orator (person who speaks)

Further reading
  • Stefan Ramułt (1893) “mòvca”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego‎ (in Kashubian), page 105
  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “mówca”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎, volume 1, page 1078
  • “mówca”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Old Polish

Etymology

From mówić +‎ -ca. First attested in 1444.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): (10th–15th CE) /mɔːft͡sa/
  • IPA(key): (15th CE) /moft͡sa/

Noun

mówca m ?

  1. speaker, orator (person who speaks)
    • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 35:
      Mowczia locutor
      [Mowca locutor]
  2. (law) spokesman, defender, proponent (deputy of a procedural party)
    • 1876 [15th century], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎, volume XXVII, page 265:
      Prolocutor, procurator mowcza
      [Prolocutor, procurator mowca]

Derived terms
noun

Descendants
  • Polish: mówca
  • Silesian: mōwca

References
  1. Bańkowski, Andrzej (2000) “mówca”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish mówca. By surface analysis, mówić +‎ -ca.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmuf.t͡sa/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈmof.t͡sa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uft͡sa
  • Syllabification: mów‧ca

Noun

mówca m pers (female equivalent mówczyni)

  1. speaker, orator (person who speaks)
  2. (Middle Polish, law) spokesman, defender, proponent (deputy of a procedural party)
    Synonym: rzecznik

Declension
Declension of mówca
singular plural
nominative mówca mówcy/mówce (deprecative)
genitive mówcy mówców
dative mówcy mówcom
accusative mówcę mówców
instrumental mówcą mówcami
locative mówcy mówcach
vocative mówco mówcy

Derived terms
adjectives
adjectives
adverb
nouns
verbs

Collocations
Collocations
  • świetny mówca ― great speaker
  • błyskotliwy mówca ― brilliant speaker
  • znakomity mówca ― excellent speaker
  • dobry mówca ― good speaker
  • wspaniały mówca ― great speaker
  • wybitny mówca ― outstanding speaker
  • doskonały mówca ― excellent speaker
  • urodzony mówca ― born speaker
  • główny mówca ― main speaker
  • mówca wiecowy ― rally speaker
  • mówca motywacyjny ― motivational speaker
  • talent mówcy ― speaker's talent
  • wystąpienie mówcy ― speaker's speech
  • głos mówcy ― speaker's voice
  • słowa mówcy ― speaker's words
  • mówca podkreśla/podkreślił ― a speaker emphasizes/emphasized

References

    Further reading
    • mówca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
    • mówca in Polish dictionaries at PWN
    • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “mowca”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
    • “MÓWCA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 09.10.2008
    • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “mowca”, in Słownik języka polskiego‎
    • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mówca”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1056
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.