mowny

Inherited from Proto-Slavic *mъlvьnъ. By surface analysis, mowa +‎ -ny. First attested in the fifteenth century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /mɔvnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /mɔvnɨ/

mowny

1. eloquent; talkative (able to speak much and easily)
   • 1882 [Fifteenth century], Emil Kałużniacki, editor, Kleinere altpolnische Texte aus Handschriften des XV. und des Anfangs des XVI. Jahrhunderts‎, page 275:

     Mowny loquax XV p. post,

     [Mowny loquax]

2. talkative (talking a lot in general)
   • 1885 [Fifteenth century], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎, volume III, page 289:

     Si cupias pacem, lingwam, mowny gezyky, compesce loquacem

     [Si cupias pacem, lingwam, mowny języki, compesce loquacem]

3. wordy, verbose
   • 1876 [Fifteenth century], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎, volume XIV, page 485:

     Wyobraza mowna rzecz depingitur verbositas

     [Wyobraża mowną rzecz depingitur verbositas]

• Polish: mowny

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “mowny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• (archaic) mówny

Inherited from Old Polish mowny. By surface analysis, mowa +‎ -ny.

• IPA^(key): /ˈmɔv.nɨ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈmɔv.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɨ
• Syllabification: mow‧ny

mowny (comparative mowniejszy, superlative najmowniejszy, derived adverb mownie)

1. (colloquial) eloquent, talkative, loquacious

   Synonyms: wygadany, wymowny

2. (dated, literary) spoken, speaking

• mowny in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “mowny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Ewa Rodek (29.03.2023) “MOWNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “mowny”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “mowny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mowny”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1052
• mowny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego