líða
Faroese
Etymology
From Old Norse líða, from Proto-Germanic *līþaną. The sense “suffer” may be borrowed from Middle Low German, but derive from the same root in any case.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈlʊija]
- Rhymes: -ʊija
Icelandic
Etymology
From Old Norse líða, from Proto-Germanic *līþaną. The senses “suffer, tolerate” may be borrowed from Middle Low German, but derive from the same root in any case.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈliːða/
- Rhymes: -iːða
Verb
líða (strong verb, third-person singular past indicative leið, third-person plural past indicative liðu, supine liðið)
- (transitive, governs the dative, of time) to pass, to go by
- Ætluðum við ekki að hittast í vikunni sem leið?
- Weren't we going to meet last week?
- Tíminn líður.
- Time goes by.
- Þegar leið á daginn heyrðu þeir í drauginum sem bjó í fjallinu.
- They heard the ghost in the mountain as the day grew old.
- (intransitive) to float, to glide
- (impersonal, intransitive) describing a specific feeling; to feel
- Hvernig líður þér? - Mér líður ekki vel.
- How are you feeling? - I don't feel good.
- Mér líður vel.
- I feel good.
- Okkur líður illa.
- We feel bad.
- (transitive, intransitive, governs the dative) to progress
- Hvernig líður náminu?
- How are your studies progressing?
- (transitive, governs the accusative) to suffer
- Þú munt líða fyrir það sem vinir þínir gerðu.
- You shall suffer for what your friends did.
- (transitive, governs the accusative) to endure, to tolerate
- Ég líð ekki svona vitleysu!
- I do not tolerate this kind of nonsense!
Conjugation
líða — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að líða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
liðið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
líðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég líð | við líðum | present (nútíð) |
ég líði | við líðum |
þú líður | þið líðið | þú líðir | þið líðið | ||
hann, hún, það líður | þeir, þær, þau líða | hann, hún, það líði | þeir, þær, þau líði | ||
past (þátíð) |
ég leið | við liðum | past (þátíð) |
ég liði | við liðum |
þú leiðst | þið liðuð | þú liðir | þið liðuð | ||
hann, hún, það leið | þeir, þær, þau liðu | hann, hún, það liði | þeir, þær, þau liðu | ||
imperative (boðháttur) |
líð (þú) | líðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
líddu | líðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að líðast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
liðist | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
líðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég líðst | við líðumst | present (nútíð) |
ég líðist | við líðumst |
þú líðst | þið líðist | þú líðist | þið líðist | ||
hann, hún, það líðst | þeir, þær, þau líðast | hann, hún, það líðist | þeir, þær, þau líðist | ||
past (þátíð) |
ég leiðst | við liðumst | past (þátíð) |
ég liðist | við liðumst |
þú leiðst | þið liðust | þú liðist | þið liðust | ||
hann, hún, það leiðst | þeir, þær, þau liðust | hann, hún, það liðist | þeir, þær, þau liðust | ||
imperative (boðháttur) |
líðst (þú) | líðist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
líðstu | líðisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
liðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
liðinn | liðin | liðið | liðnir | liðnar | liðin | |
accusative (þolfall) |
liðinn | liðna | liðið | liðna | liðnar | liðin | |
dative (þágufall) |
liðnum | liðinni | liðnu | liðnum | liðnum | liðnum | |
genitive (eignarfall) |
liðins | liðinnar | liðins | liðinna | liðinna | liðinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
liðni | liðna | liðna | liðnu | liðnu | liðnu | |
accusative (þolfall) |
liðna | liðnu | liðna | liðnu | liðnu | liðnu | |
dative (þágufall) |
liðna | liðnu | liðna | liðnu | liðnu | liðnu | |
genitive (eignarfall) |
liðna | liðnu | liðna | liðnu | liðnu | liðnu |
Derived terms
derived terms from líða
- ekki langt um liðið
- er fram líða stundir
- hvað sem öðru líður
- liðinn
- líða að jólum
- líða á tímann
- líða frá
- líða hjá
- líða í brjóst
- líðast
- líða undir lok
- líða út af
- líða yfir
- lífs eða liðinn
- þegar frá líður
See also
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.