hvíla
See also: hvila
Faroese
Etymology
From Old Norse hvíla, akin to Gothic 𐍈𐌴𐌹𐌻𐌰𐌽 (ƕeilan, “to pause, cease”), from Gothic 𐍈𐌴𐌹𐌻𐌰 (ƕeila, “hour”), akin to Old High German hwila (“a while”) (or wila or hwil), compare German Weile.
Declension
Declension of hvíla | ||||
---|---|---|---|---|
f1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hvíla | hvílan | hvílur | hvílurnar |
accusative | hvílu | hvíluna | hvílur | hvílurnar |
dative | hvílu | hvíluni | hvílum | hvílunum |
genitive | hvílu | hvílunnar | hvíla | hvílanna |
Verb
hvíla (third person singular past indicative hvíldi, third person plural past indicative hvílt, supine hvílt)
- to rest
Conjugation
Conjugation of hvíla (group v-1) | ||
---|---|---|
infinitive | hvíla | |
supine | hvílt | |
participle (a7)1 | hvílandi | hvíldur |
present | past | |
first singular | hvíli | hvíldi |
second singular | hvílir | hvíldi |
third singular | hvílir | hvíldi |
plural | hvíla | hvíldu |
imperative | ||
singular | hvíl! | |
plural | hvílið! | |
1Only the past participle being declined. |
Icelandic
Etymology
From Old Norse hvíla, akin to Gothic 𐍈𐌴𐌹𐌻𐌰𐌽 (ƕeilan, “to pause, cease”), from Gothic 𐍈𐌴𐌹𐌻𐌰 (ƕeila, “hour”), akin to Old High German hwila (“a while”) (or wila or hwil), compare German Weile.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰviːla/
- Rhymes: -iːla
Declension
Verb
The template Template:is-verb does not use the parameter(s): 1=hvíldi 2=hvíltPlease see Module:checkparams for help with this warning.
hvíla
Conjugation
hvíla — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að hvíla | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hvílt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hvílandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hvíli | við hvílum | present (nútíð) |
ég hvíli | við hvílum |
þú hvílir | þið hvílið | þú hvílir | þið hvílið | ||
hann, hún, það hvílir | þeir, þær, þau hvíla | hann, hún, það hvíli | þeir, þær, þau hvíli | ||
past (þátíð) |
ég hvíldi | við hvíldum | past (þátíð) |
ég hvíldi | við hvíldum |
þú hvíldir | þið hvílduð | þú hvíldir | þið hvílduð | ||
hann, hún, það hvíldi | þeir, þær, þau hvíldu | hann, hún, það hvíldi | þeir, þær, þau hvíldu | ||
imperative (boðháttur) |
hvíl (þú) | hvílið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hvíldu | hvíliði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hvílast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að hvílast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hvílst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hvílandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hvílist | við hvílumst | present (nútíð) |
ég hvílist | við hvílumst |
þú hvílist | þið hvílist | þú hvílist | þið hvílist | ||
hann, hún, það hvílist | þeir, þær, þau hvílast | hann, hún, það hvílist | þeir, þær, þau hvílist | ||
past (þátíð) |
ég hvíldist | við hvíldumst | past (þátíð) |
ég hvíldist | við hvíldumst |
þú hvíldist | þið hvíldust | þú hvíldist | þið hvíldust | ||
hann, hún, það hvíldist | þeir, þær, þau hvíldust | hann, hún, það hvíldist | þeir, þær, þau hvíldust | ||
imperative (boðháttur) |
hvílst (þú) | hvílist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hvílstu | hvílisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hvíldur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hvíldur | hvíld | hvílt | hvíldir | hvíldar | hvíld | |
accusative (þolfall) |
hvíldan | hvílda | hvílt | hvílda | hvíldar | hvíld | |
dative (þágufall) |
hvíldum | hvíldri | hvíldu | hvíldum | hvíldum | hvíldum | |
genitive (eignarfall) |
hvílds | hvíldrar | hvílds | hvíldra | hvíldra | hvíldra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hvíldi | hvílda | hvílda | hvíldu | hvíldu | hvíldu | |
accusative (þolfall) |
hvílda | hvíldu | hvílda | hvíldu | hvíldu | hvíldu | |
dative (þágufall) |
hvílda | hvíldu | hvílda | hvíldu | hvíldu | hvíldu | |
genitive (eignarfall) |
hvílda | hvíldu | hvílda | hvíldu | hvíldu | hvíldu |
Derived terms
Derived terms
- hvíla hjá
- hvíla sig
- hvílast
- hvíla þungt á
See also
- Danish: her hviler
Old Norse
Etymology 1
From Proto-Germanic *hwīlō (“period of rest”).
Declension
Derived terms
- hvílubrǫgð n pl (“cohabitation”)
- hvílufélagi m (“bed-fellow”)
- hvíluklæði n (“bed-clothes”)
- hvílutollr m (“hire of a bed”)
- hvíluþrǫng f (“want of room in one's bed”)
Descendants
Etymology 2
Form Proto-Germanic *hwīlāną (“to rest”).
Verb
hvíla
Conjugation
Conjugation of hvíla — active (weak class 1)
infinitive | hvíla | |
---|---|---|
present participle | hvílandi | |
past participle | hvíldr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | hvíli | hvílda |
2nd-person singular | hvílir | hvíldir |
3rd-person singular | hvílir | hvíldi |
1st-person plural | hvílum | hvíldum |
2nd-person plural | hvílið | hvílduð |
3rd-person plural | hvíla | hvíldu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | hvíla | hvílda |
2nd-person singular | hvílir | hvíldir |
3rd-person singular | hvíli | hvíldi |
1st-person plural | hvílim | hvíldim |
2nd-person plural | hvílið | hvíldið |
3rd-person plural | hvíli | hvíldi |
imperative | present | |
2nd-person singular | hvíl, hvíli | |
1st-person plural | hvílum | |
2nd-person plural | hvílið |
Conjugation of hvíla — mediopassive (weak class 1)
infinitive | hvílask | |
---|---|---|
present participle | hvílandisk | |
past participle | hvílzk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | hvílumk | hvíldumk |
2nd-person singular | hvílisk | hvíldisk |
3rd-person singular | hvílisk | hvíldisk |
1st-person plural | hvílumsk | hvíldumsk |
2nd-person plural | hvílizk | hvílduzk |
3rd-person plural | hvílask | hvíldusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | hvílumk | hvíldumk |
2nd-person singular | hvílisk | hvíldisk |
3rd-person singular | hvílisk | hvíldisk |
1st-person plural | hvílimsk | hvíldimsk |
2nd-person plural | hvílizk | hvíldizk |
3rd-person plural | hvílisk | hvíldisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | hvílsk, hvílisk | |
1st-person plural | hvílumsk | |
2nd-person plural | hvílizk |
Derived terms
- hvílbeðr m (“bed of rest”)
- hvíld f (“rest, repose; pause”)
Descendants
References
- hvíla in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.