hoofd

See also: hoofd-

Dutch

Etymology

From Middle Dutch hôvet, hôoft, from Old Dutch hōvit, from Proto-Germanic *haubudą. The sense “oral sex” is a semantic loan from English head.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɦoːft/
  • audio(file)
  • Hyphenation: hoofd
  • Rhymes: -oːft

Noun

hoofd n (plural hoofden, diminutive hoofdje n)

  1. head
    Het standbeeld had een groot bronzen hoofd.
    The statue had a large bronze head.
  2. head (of an organisation), chief, boss
    Hij is de directeur en het hoofd van het bedrijf.
    He is the director and the head of the company.
    De burgemeester is het hoofd van de gemeente.
    The mayor is the chief of the municipality.
  3. a transversal dam or pier at the entrance of a sea harbour
    De vuurtoren stond op het hoofd van de haven om de schepen veilig binnen te loodsen.
    The lighthouse stood on the head of the harbor to guide the ships safely in.
  4. (slang) oral sex

Derived terms
body part
chief
transversal dam or pier

Descendants
  • Afrikaans: hoof
  • → Indonesian: hop
  • Negerhollands: hoofd
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.