hamra
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhamra/
- Rhymes: -amra
Verb
hamra (weak verb, third-person singular past indicative hamraði, supine hamrað)
Conjugation
hamra — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að hamra | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hamrað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hamrandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hamra | við hömrum | present (nútíð) |
ég hamri | við hömrum |
þú hamrar | þið hamrið | þú hamrir | þið hamrið | ||
hann, hún, það hamrar | þeir, þær, þau hamra | hann, hún, það hamri | þeir, þær, þau hamri | ||
past (þátíð) |
ég hamraði | við hömruðum | past (þátíð) |
ég hamraði | við hömruðum |
þú hamraðir | þið hömruðuð | þú hamraðir | þið hömruðuð | ||
hann, hún, það hamraði | þeir, þær, þau hömruðu | hann, hún, það hamraði | þeir, þær, þau hömruðu | ||
imperative (boðháttur) |
hamra (þú) | hamrið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hamraðu | hamriði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hamrast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að hamrast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hamrast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hamrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hamrast | við hömrumst | present (nútíð) |
ég hamrist | við hömrumst |
þú hamrast | þið hamrist | þú hamrist | þið hamrist | ||
hann, hún, það hamrast | þeir, þær, þau hamrast | hann, hún, það hamrist | þeir, þær, þau hamrist | ||
past (þátíð) |
ég hamraðist | við hömruðumst | past (þátíð) |
ég hamraðist | við hömruðumst |
þú hamraðist | þið hömruðust | þú hamraðist | þið hömruðust | ||
hann, hún, það hamraðist | þeir, þær, þau hömruðust | hann, hún, það hamraðist | þeir, þær, þau hömruðust | ||
imperative (boðháttur) |
hamrast (þú) | hamrist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hamrastu | hamristi * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hamraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hamraður | hömruð | hamrað | hamraðir | hamraðar | hömruð | |
accusative (þolfall) |
hamraðan | hamraða | hamrað | hamraða | hamraðar | hömruð | |
dative (þágufall) |
hömruðum | hamraðri | hömruðu | hömruðum | hömruðum | hömruðum | |
genitive (eignarfall) |
hamraðs | hamraðrar | hamraðs | hamraðra | hamraðra | hamraðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hamraði | hamraða | hamraða | hömruðu | hömruðu | hömruðu | |
accusative (þolfall) |
hamraða | hömruðu | hamraða | hömruðu | hömruðu | hömruðu | |
dative (þágufall) |
hamraða | hömruðu | hamraða | hömruðu | hömruðu | hömruðu | |
genitive (eignarfall) |
hamraða | hömruðu | hamraða | hömruðu | hömruðu | hömruðu |
Etymology 2
Inflected form of hamar (“hammer”).
Norwegian Bokmål
Alternative forms
Old Norse
Swedish
Verb
hamra (present hamrar, preterite hamrade, supine hamrat, imperative hamra)
- to hammer (hit with a hammer)
- (by extension) to hammer (hit hard)
- (figuratively, usually with in) to hammer home
- hamra in ett budskap
- hammer home a message
Conjugation
Conjugation of hamra (weak)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | hamra | hamras | ||
Supine | hamrat | hamrats | ||
Imperative | hamra | — | ||
Imper. plural1 | hamren | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | hamrar | hamrade | hamras | hamrades |
Ind. plural1 | hamra | hamrade | hamras | hamrades |
Subjunctive2 | hamre | hamrade | hamres | hamrades |
Participles | ||||
Present participle | hamrande | |||
Past participle | hamrad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |
References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.