brúka
See also: bruka
Faroese
Etymology
From Middle Low German brūken, from Old Saxon brūkan, cognate with Latin fruor (“enjoy”). See also Middle Dutch bruken.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpɹʉuːka/
- Rhymes: -ʉuːka
Verb
brúka (third person singular past indicative brúkti, third person plural past indicative brúkt, supine brúkt)
- to use
Conjugation
| Conjugation of brúka (group v-29) | ||
|---|---|---|
| infinitive | brúka | |
| supine | brúkað | |
| participle (a5 (a39))1 | brúkandi | brúktur |
| present | past | |
| first singular | brúki | brúkti |
| second singular | brúkar | brúkti |
| third singular | brúkar | brúkti |
| plural | brúka | brúktu |
| imperative | ||
| singular | brúka! | |
| plural | brúkið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||
Synonyms
- (use): nýta
Icelandic
Etymology
Attested since the 16th century. From Middle Low German brūken, from Old Saxon brūkan, from Proto-West Germanic *brūkan, from Proto-Germanic *brūkaną, cognate with Latin fruor (“enjoy”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbruːka/
- Rhymes: -uːka
Verb
brúka (weak verb, third-person singular past indicative brúkaði, supine brúkað)
Conjugation
brúka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að brúka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
brúkað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
brúkandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég brúka | við brúkum | present (nútíð) |
ég brúki | við brúkum |
| þú brúkar | þið brúkið | þú brúkir | þið brúkið | ||
| hann, hún, það brúkar | þeir, þær, þau brúka | hann, hún, það brúki | þeir, þær, þau brúki | ||
| past (þátíð) |
ég brúkaði | við brúkuðum | past (þátíð) |
ég brúkaði | við brúkuðum |
| þú brúkaðir | þið brúkuðuð | þú brúkaðir | þið brúkuðuð | ||
| hann, hún, það brúkaði | þeir, þær, þau brúkuðu | hann, hún, það brúkaði | þeir, þær, þau brúkuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
brúka (þú) | brúkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| brúkaðu | brúkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
brúkast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að brúkast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
brúkast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
brúkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég brúkast | við brúkumst | present (nútíð) |
ég brúkist | við brúkumst |
| þú brúkast | þið brúkist | þú brúkist | þið brúkist | ||
| hann, hún, það brúkast | þeir, þær, þau brúkast | hann, hún, það brúkist | þeir, þær, þau brúkist | ||
| past (þátíð) |
ég brúkaðist | við brúkuðumst | past (þátíð) |
ég brúkaðist | við brúkuðumst |
| þú brúkaðist | þið brúkuðust | þú brúkaðist | þið brúkuðust | ||
| hann, hún, það brúkaðist | þeir, þær, þau brúkuðust | hann, hún, það brúkaðist | þeir, þær, þau brúkuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
brúkast (þú) | brúkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| brúkastu | brúkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
brúkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
brúkaður | brúkuð | brúkað | brúkaðir | brúkaðar | brúkuð | |
| accusative (þolfall) |
brúkaðan | brúkaða | brúkað | brúkaða | brúkaðar | brúkuð | |
| dative (þágufall) |
brúkuðum | brúkaðri | brúkuðu | brúkuðum | brúkuðum | brúkuðum | |
| genitive (eignarfall) |
brúkaðs | brúkaðrar | brúkaðs | brúkaðra | brúkaðra | brúkaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
brúkaði | brúkaða | brúkaða | brúkuðu | brúkuðu | brúkuðu | |
| accusative (þolfall) |
brúkaða | brúkuðu | brúkaða | brúkuðu | brúkuðu | brúkuðu | |
| dative (þágufall) |
brúkaða | brúkuðu | brúkaða | brúkuðu | brúkuðu | brúkuðu | |
| genitive (eignarfall) |
brúkaða | brúkuðu | brúkaða | brúkuðu | brúkuðu | brúkuðu | |
Derived terms
- brúka kjaft (“to talk very disrespectfully to someone”)
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.