bijleren
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbɛi̯leːrə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: bij‧le‧ren
Inflection
Inflection of bijleren (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | bijleren | |||
past singular | leerde bij | |||
past participle | bijgeleerd | |||
infinitive | bijleren | |||
gerund | bijleren n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | leer bij | leerde bij | bijleer | bijleerde |
2nd person sing. (jij) | leert bij | leerde bij | bijleert | bijleerde |
2nd person sing. (u) | leert bij | leerde bij | bijleert | bijleerde |
2nd person sing. (gij) | leert bij | leerde bij | bijleert | bijleerde |
3rd person singular | leert bij | leerde bij | bijleert | bijleerde |
plural | leren bij | leerden bij | bijleren | bijleerden |
subjunctive sing.1 | lere bij | leerde bij | bijlere | bijleerde |
subjunctive plur.1 | leren bij | leerden bij | bijleren | bijleerden |
imperative sing. | leer bij | |||
imperative plur.1 | leert bij | |||
participles | bijlerend | bijgeleerd | ||
1) Archaic. |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.