aanschaffen

Dutch

Etymology

From aan + schaffen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːnˌsxɑfə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: aan‧schaf‧fen

Verb

aanschaffen

  1. (transitive) to purchase, to buy

Inflection

Inflection of aanschaffen (weak, separable)
infinitive aanschaffen
past singular schafte aan
past participle aangeschaft
infinitive aanschaffen
gerund aanschaffen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular schaf aanschafte aanaanschafaanschafte
2nd person sing. (jij) schaft aanschafte aanaanschaftaanschafte
2nd person sing. (u) schaft aanschafte aanaanschaftaanschafte
2nd person sing. (gij) schaft aanschafte aanaanschaftaanschafte
3rd person singular schaft aanschafte aanaanschaftaanschafte
plural schaffen aanschaften aanaanschaffenaanschaften
subjunctive sing.1 schaffe aanschafte aanaanschaffeaanschafte
subjunctive plur.1 schaffen aanschaften aanaanschaffenaanschaften
imperative sing. schaf aan
imperative plur.1 schaft aan
participles aanschaffendaangeschaft
1) Archaic.

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: aanskaf

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.