हन्ति

See also: hanti

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *źʰánti, from Proto-Indo-Iranian *ǰʰánti, from Proto-Indo-European *gʷʰénti (“to strike; slay, kill”).

Cognates include Ancient Greek θείνω (theínō, “I strike, wound”), Avestan 𐬘𐬀𐬌𐬥𐬙𐬌 (jainti), Old Armenian գան (gan) and ջնեմ (ǰnem), Latin offendō, Old Church Slavonic гънати (gŭnati), Old English bana (English bane) and gūþ (“battle”).

Pronunciation

(Vedic) IPA^(key): /ɦɐ́n.ti/
(Classical) IPA^(key): /ˈɦɐn̪.t̪i/

Verb

हन्ति • (hánti) third-singular present indicative (root हन्, class 2, type P)

to strike, beat (also a drum), pound, hammer (+ accusative) etc.; upon (+ locative)
to smite, slay, hit, kill, mar, destroy
to put to death, cause to be executed
to ward off, avert
to hurt, wound

Conjugation

Present: हन्ति (hánti), हते (haté)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	हन्ति hánti	हतः hatáḥ	घ्नन्ति ghnánti	हते haté	घ्नाते ghnā́te	घ्नते ghnáte
Second	हंसि háṃsi	हथः hatháḥ	हथ hathá	हसे hasé	घ्नाथे ghnā́the	हध्वे hadhvé
First	हन्मि hánmi	हन्वः hanváḥ	हन्मः hanmáḥ	घ्ने ghné	हन्वहे hanváhe	हन्महे hanmáhe
Imperative
Third	हन्तु hántu	हताम् hatā́m	घ्नन्तु ghnántu	हताम् hatā́m	घ्नाताम् ghnā́tām	घ्नताम् ghnátām
Second	जहि / हन्धि¹ jahí / handhí¹	हतम् hatám	हत hatá	हस्व hasvá	घ्नाथाम् ghnā́thām	हध्वम् hadhvám
First	हनानि hánāni	हनाव hánāva	हनाम / हन्म² hánāma / hanma²	हनै hánai	हनावहै hánāvahai	हनामहै hánāmahai
Optative/Potential
Third	हन्यात् hanyā́t	हन्याताम् hanyā́tām	हन्युः hanyúḥ	हनीत / घ्नीत hanītá / ghnītá	हनीयाताम् / घ्नीयाताम् hanīyā́tām / ghnīyā́tām	हनीरन् / घ्नीरन् hanīrán / ghnīrán
Second	हन्याः hanyā́ḥ	हन्यातम् hanyā́tam	हन्यात hanyā́ta	हनीथाः / घ्नीथाः hanīthā́ḥ / ghnīthā́ḥ	हनीयाथाम् / घ्नीयाथाम् hanīyā́thām / ghnīyā́thām	हनीध्वम् / घ्नीध्वम् hanīdhvám / ghnīdhvám
First	हन्याम् hanyā́m	हन्याव hanyā́va	हन्याम hanyā́ma	हनीय / घ्नीय hanīyá / ghnīyá	हनीवहि / घ्नीवहि hanīváhi / ghnīváhi	हनीमहि / घ्नीमहि hanīmáhi / ghnīmáhi
Participles
	घ्नत् ghnát			घ्नान ghnāná
Notes	¹Taittirīya-Āraṇyaka / ²Epic

Imperfect: अहन् (áhan), अहत (áhata)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	अहन् áhan	अहताम् áhatām	अघ्नन् ághnan	अहत áhata	अघ्नाताम् ághnātām	अघ्नत ághnata
Second	अहन् áhan	अहतम् áhatam	अहत áhata	अहथाः áhathāḥ	अघ्नाथाम् ághnāthām	अहध्वम् áhadhvam
First	अहनम् áhanam	अहन्व áhanva	अहन्म áhanma	अघ्नि ághni	अहन्वहि áhanvahi	अहन्महि áhanmahi

Descendants

See हनति (hanati).

References

Monier Williams (1899) “हन्ति”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1287.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.