χῶμα

See also: χώμα

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *(dʰ)ǵʰṓm-mn̥; related to χαμαί (khamaí) and χθών (khthṓn).

Pronunciation

 

Noun

χῶμᾰ • (khôma) n (genitive χώματος); third declension

  1. earth thrown up, a bank, mound
  2. dike, dam
  3. mole (massive structure used as a pier or breakwater), pier
  4. sepulchral mound

Declension

Derived terms

  • ἀνάχωμα (anákhōma)
  • ἀναχωματίζω (anakhōmatízō)
  • ἀναχωματισμός (anakhōmatismós)
  • διάχωμα (diákhōma)
  • ἔγχωμα (énkhōma)
  • παράχωμα (parákhōma)
  • περίχωμα (períkhōma)
  • περιχωματίζω (perikhōmatízō)
  • πρόσχωμα (próskhōma)
  • πρόχωμα (prókhōma)
  • χωματεκβολία (khōmatekbolía)
  • χωματεπείκτης (khōmatepeíktēs)
  • χωματεπιμελητής (khōmatepimelētḗs)
  • χωματεπιστάτης (khōmatepistátēs)
  • χωματεργολάβος (khōmatergolábos)
  • χωματίας (khōmatías)
  • χωματίζω (khōmatízō)
  • χωματικός (khōmatikós)
  • χωμάτιον (khōmátion)
  • χωματισμός (khōmatismós)
  • χωματογραφία (khōmatographía)
  • χωματοφύλαξ (khōmatophúlax)

Descendants

  • Greek: χώμα (chóma)
  • Pontic Greek: χώμαν (chóman)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.